Hallo, mijn naam is Saskia en ik ben een kattengek bij uitstek! Dat ben ik al vanaf dat ik een kleuter was en mijn liefde voor katten is met de jaren alleen maar toegenomen. Zodanig zelfs dat familie, vrienden en kennissen met al hun kattenvragen naar mij komen. Mijn hele leven heb ik katten gehad (ook veel andere dieren, maar van mijn katten hield ik toch altijd het meest) en ik heb ze stuk voor stuk in de watten gelegd. Momenteel deel ik mijn huis met een uiterst humeurige poes van 17 jaar die niet van knuffelen houdt. Ook blaast ze vaak en wil ze nog wel eens uithalen. Voor iemand die zo graag katten aait en knuffelt als ik is dat een gemis, maar ik begrijp dat Truus er niets aan kan doen en ik hou evengoed van haar.
Gedurende 16 jaar heb ik in Australië gewoond, maar sinds zeven jaar ben ik weer terug in Nederland. In Melbourne heb ik eerst een paar jaar op de afdelingen kattenadoptie en kattenquarantaine in een asiel gewerkt, hetgeen emotioneel zwaar werk was, met name doordat katten die na een maand niet geplaatst waren geëuthaniseerd werden. Ik heb er echter veel van geleerd en ik ben ook altijd dankbaar geweest voor het feit dat ik verschil heb kunnen maken in het leven van met name moeilijk plaatsbare katten. Toen het asielwerk me te zwaar werd ben ik overgestapt naar een particuliere opvang, waar ik voornamelijk gewerkt heb als kattenfotograaf en waar ik kattenadoptiedagen bijwoonde. Daar hielp ik potentiële adoptanten met het vinden van het ideale kitten of kat. Af en toe deed ik ook noodopvang van kittens, wanneer hun pleegouders het ziekenhuis in moesten of op vakantie gingen. Sommige kittens waren nog zo klein dat ze de fles kregen. Dit was fysiek zwaar, maar ik heb er altijd erg van genoten. Helaas bestaat er in de omgeving van Rotterdam geen soortgelijke opvang en daarom vind ik heel leuk om in plaats daarvan oppas aan huis te zijn, zodat ik toch weer regelmatig contact heb met verschillende katten. Katten bij mij in huis halen is helaas geen optie, omdat Truus ze waarschijnlijk zou vermoorden...
Tot slot wat dingen over mezelf. Ik ben een echte huismus die veel "binnenhobby's" heeft (lezen, puzzelen, Netflix kijken, brieven schrijven aan penvrienden over de hele wereld, enz.). Ook buitenshuis vermaak ik me prima. Zo fotografeer ik graag, met name vogels, de dieren in de dierentuin en katten die ik op straat tegenkom. Andere dingen die ik graag doe zijn wandelen en fietstochten maken, uit eten gaan, bioscoop-, museum- en theaterbezoek, de natuur intrekken en stedentripjes maken. Ik heb een Rotterdampas waar ik veel gebruik van maak. Tussen de bedrijven door doe ik de administratie voor twee particuliere kattenopvangorganisaties in Melbourne. Verder doe ik één dag in de week vrijwilligerswerk.
Behalve voor katten wil ik ook voor andere dieren zorgen: knaagdieren, vogels, vissen, reptielen, ik vind alle dieren leuk! Ik heb geen ervaring met reptielen, maar ik leer snel en ben niet bang, dus wat mij betreft zou dat geen probleem zijn. De enige uitzondering is honden, daar ben ik wel bang voor doordat ik als kind zijnde door een hond gebeten ben, en daarom pas ik niet ze.
Volledige teruggave bij annulering voor 12:00u 's middags op de dag vóórdat de boeking start, daarna 50% teruggave.
Geen teruggave als de boeking is geannuleerd op of na de startdatum van de boeking.
Let op: alle tijden zijn gebaseerd op de tijdzone van de oppas.
Saskia is echt een katten vriendin en onze twee mannen zijn gek op haar. Ze is creatief (met spelen, eten geven aan moeilijke katten, ga zo maar door), lief en geeft echt om ze. Dat zie je telkens weer! 😻😻 Dankjewel voor de zoveelste oppasbeurt!
Saskia heeft voor Miles gezorgd en bij thuiskomst trof ik een zeer blij gehumeurde kat aan. We gaan haar zeker terugvragen.
Ik heb in een asiel gewerkt, waar ik heb ondekt dat ik goed met alle katten overweg kan, zelfs met moeilijke en agressieve. Mijn bijnaam, zowel in het asiel als in de particuliere opvang, was The Cat Whisperer. Ik heb een natuurlijke affiniteit met katten, waardoor ik vrij makkelijk hun vertrouwen win en in veel gevallen "wilde" katten kan leren mensen te vertrouwen. Het toedienen van medicijnen is geen probleem, ook dat heb ik in het asiel en de opvang geleerd. In Melbourne bezocht ik iedere twee weken een bejaardentehuis voor katten, waar ik een paar uur de katten aaide, borstelde en veel aandacht gaf.