Anouk

Ik ben 65 jaar, heb een HBO opleiding maatschappelijk werk en was o.a. jarenlang werkzaam bij Justitie (TBS-gestelden).

Mijn dochter, die al een aantal jaren zelfstandig woont, heb ik vanaf dag 1 alleen opgevoed en ik koos er destijds voor om vanwege haar te stoppen met werken.

Aangezien ik alleen woon en hele dagen thuis ben, kan ik alle aandacht geven die uw dier nodig heeft. Honden mogen bij mij in de woonruimte zitten of liggen waar ze willen, maar natuurlijk zal ik rekening houden met de huisregels van de eigenaren. In de zomer kunnen ze veilig in de goed afgesloten tuin vertoeven, waar ook meerdere schaduwplekken zijn. Kleine honden kunnen zelfs via het grote kattenluik zelfstandig naar buiten wanneer ze willen.

Met de eigenaren wil ik bespreken hoe vaak en hoe lang hun hond uitgelaten moet worden. Uiteraard zal ik me zoveel mogelijk aan hun normale schema aanpassen. Ik kijk er naar uit om weer wandelingen te maken etc.

Het liefst pas ik 2 vaste dagen per week op, met als mogelijkheid tot 'noodopvang' in overleg. Ik ben heel flexibel en er kan wat mij betreft met data en/of tijdstippen geschoven worden. Het soort hond (ras) maakt me eigenlijk niet uit; wel het liefst een dier dat aan katten gewend is. Een hond die agressief kan zijn of heel erg gedrild is past niet echt bij me.

Helaas heb ik momenteel geen auto. Wel kan ik in geval van nood te allen tijde gebruik maken van de auto van een vriendin, die nog geen 100 meter bij me vandaan woont.

Frans, Duits en Engels spreek ik vloeiend. In het Italiaans en Spaans kan ik me een beetje verstaanbaar maken.

In het afgelopen jaar heb ik afscheid moeten nemen van 3 dieren (zie foto's):

Mijn lapjeskat Miou overleed aan ouderdomskwalen. Nog geen 3 maanden later overleed Harry, een 13 jaar oude Herder/Husky. Hij was van goede vrienden, maar verbleef 10 jaar lang minstens 2 maal per week (van 's ochtends 8 tot 's avonds ca. 20 uur) en gedurende al hun vakanties bij mij, waardoor hij voelde als 'eigen'.

Een half jaar geleden heb ik Louise, een Cavalier King Scharles Spaniel, moeten laten inslapen. Ze is ruim 12 jaar geworden, wat volgens de dierenarts uitzonderlijk oud is voor een hond van dit ras. Dat maakt de pijn en de leegte door haar overlijden er echter niet minder om. Nog elke dag zijn er momenten dat ik me ineens realiseer dat Louise er niet meer is.

Gelukkig is Jakey, mijn 15 jaar oude kruising Noorse boskat er nog. Soms moet hij even wennen aan een nieuwkomer, maar al snel vind hij het heel gewoon dat er visite is en gaat gewoon zijn eigen gang.

Aan een nieuwe eigen viervoeter ben ik nog niet toe, maar ik mis het buiten lopen, het spelen, het knuffelen met een hond enorm.